Μινιμαλιστική Ολική Αρθροπλαστική του Ισχίου
Το ισχίο, είναι η άρθρωση, που ο μηρός ενώνεται με την λεκάνη. Το άνω μέρος του μηρού, είναι σφαιρικό και λέγεται κεφαλή, ενώ η υποδοχή του στην λεκάνη λέγεται κοτύλη. Μέσα από τις ακτινογραφίες μπορείς να διακρίνεις μια μαύρη ζώνη μεταξύ κεφαλής και κοτύλης. Αυτός είναι ο χόνδρος που επιτρέπει την ομαλή κίνηση της αρθρώσεως. Στις φθαρμένες αρθρώσεις, αυτή η ζώνη εξαφανίζεται και πολλές φορές παρατηρούμε απώλεια της σφαιρικότητας της κεφαλής.
Είδη Αρθροπλαστικών
Η κεφαλή κινείται σφαιρικά μέσα στην κοτύλη. Το χειρουργείο συνίσταται, στην αφαίρεση της κεφαλής, τοποθέτηση μεταλλικής και δημιουργίας νέας επιφανείας στην κοτύλη. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία μοσχευμάτων του μηριαίου και της κοτύλης. Σημασία έχει ο χειρουργός να εμπιστεύεται την προμηθεύτρια εταιρεία. Ως προς την κοτύλη, υπάρχουν δύο κατηγορίες – οι πλαστικές, που στερεώνονται στο κόκκαλο με τσιμέντο και αυτές που σταθεροποιούνται βιδώνοντας ή σφηνώνοντας τις. Ο χειρουργός εφαρμόζει το είδος που ταιριάζει καλύτερα ανατομικά. Σημασία έχει ο καλός προσανατολισμός, η καλή εφαρμογή, και όχι τόσο ο τρόπος στερεώσεως. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει κεφαλές και κοτύλες από μέταλλο, αλλά δεν χρησιμοποιούνται πλέον λόγω παραγωγής ρινισμάτων.
Χειρουργική Προσπέλαση – Η Επιλογή μας
Εδώ και μία δεκαετία έχει επανέλθει στο προσκήνιο, η προσθία προσπέλαση του ισχίου, η AMIS. Είναι η μοναδική, που είναι ελάχιστα επεμβατική. Η πρόσθια τομή πρώτο-εμφανίστηκε το 1838, για διόρθωση βλαβών του ισχίου. Για περισσότερα από 50 χρόνια, ήταν ο μοναδικός και πλέον λογικός τρόπος προσεγγίσεως στο ισχίο. Με την ανάπτυξη των ολικών αρθροπλαστικών, ο Άγγλος ορθοπεδικός CHARNLEY, θεώρησε, ότι τα μεγάλου μήκους υλικά, είχαν καλύτερη σταθερότητα. Όμως, η τοποθέτηση μπορούσε να γίνει με μεγάλη οπισθία τομή με διατομή των μυών. Είναι μεγάλη χειρουργική επέμβαση με βραδεία αποκατάσταση μερικές φορές, όχι πλήρη. Στην Αγγλία μετά από χρόνια, έχει επικρατήσει η πλάγιο-προσθία προσπέλαση. Πρόκειται για μικρή σχετικά τομή και εμείς που ήμασταν συνηθισμένοι στην οπισθία, συγκλονιστήκαμε από την ταχύτητα του χειρουργείου και την αποκατάσταση του ασθενούς. Για πολλά χρόνια χρησιμοποιήσαμε αυτή την τεχνική με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Έρωτα αισθανθήκαμε με την πρώτη επέμβαση της AMIS, λόγω της κομψότητος και της αρτιότητος της τεχνικής. Δεν είναι η μικρή τομή που κάνει την διαφορά, αλλά η απουσία διατομής μυών κατά το χειρουργείο. Αποτέλεσμα είναι, η ταχυτάτη ανάρρωση του ασθενούς και η επιστροφή στην οικία του, η απουσία απώλειας αίματος και η σταθερότητα της προθέσεως.
Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι με την AMIS τα ποσοστά εξαρθρήματος του ισχίου, είναι λιγότερα από 1%. Τα μειονεκτήματα της AMIS είναι, ότι ο χειρουργός χρειάζεται ειδική εκπαίδευση, εξοπλισμό και πρόθεση. Δεν είναι μια τεχνική που μπορεί να κάνει ο καθένας.
*Ο Δρ. Νίκος Γρανίτσας, είναι Χειρουργός Ορθοπεδικός με εξειδίκευση σε αντικαταστάσεις αρθρώσεων, αρθροσκοπική χειρουργική, αθλητικές κακώσεις και ειδικότερα στην αντικατάσταση των αρθρώσεων του ισχίου και του γόνατος, με σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές προσπελάσεις και ταχύτατη κινητοποίηση του ασθενούς. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του American Medical Center και ανήκει στην επιστημονική ομάδα του Greek Orthopaedic.
